„Medycyna antropozoficzna i jej leki”

„Medycyna antropozoficzna i jej leki”, Otto Wolff – Wydawnictwo Spektrum, 1994

Książka Otto Wolffa przedstawia w zarysie główne elementy medycyny antropozoficznej, a ściślej, medycyny rozszerzonej dzięki wiedzy antropozoficznej.
Antropozofia ukazuje całościowy obraz człowieka, odsłania jego związek z ziemią, otaczającym światem minerałów, roślin, zwierząt, z planetami oraz odległym Kosmosem. Ukazuje przy tym obok cielesnej również duchową ich konstytucję.
zdrowie i choroba są w tym ujęciu stanami określonymi przez wzajemne oddziaływanie dwóch tendencji, które w sferze procesów życiowych, w ludzkim organizmie, przejawiają się jako tendenje do stanów zapalnych i tendencje sklerotyczne. Pojmowanie zdrowia jako stanu ich równowagi, choroby zaś jako jego zachwiania, wyznacza metodę leczenia. Jej istotną cechą jest dążenie do takiego pobudzenia procesów życiowych organizmu, by on sam przywrócił harmonię. z podejściem tym koresponduje natura i działanie leków homeopatycznych, stąd też ich ważne miejsce wśród środków stosowanych przez medycynę zorientowaną antropozoficznie.
Do jej spektrum należą, obok tradycyjnych form terapii, formy powstałe bezpośrednio pod wpływem antropozofii: nowe formy masażu (m.in. masaż Hauschki), eurytmia lecznicza, terapia muzyczna, lecznicza sztuka artykułowania mowy (Sprachgestaltung), gimnastyka Bottnera, kąpiele lecznicze, terapia artystyczna (rysunek dynamiczny, malowanie, modelowanie, rzeźba) itd.
W diagnozowaniu lub wczesnym wykrywaniu chorób pomocna jest m.in. metoda obrazu krystalizacyjnego. Polskie wydanie książki Otto Wolffa zostało rozszerzone o krótki artykuł na ten temat napisany przez Allę Selawiy, jednego z pionierów w tej dziedzinie.