Dusza świadoma a 6 epoka
Rudolf Steiner, PRZYGOTOWANIE DO SZÓSTEJ EPOKI GA 159 15 czerwca 1915, Düsseldorf
W naszej epoce jest to świadomość lub dusza świadoma, która rozwinęła się w nas dzięki naszej zwykłej cywilizacji i kulturze.
Począwszy od czternastego, piętnastego i szesnastego wieku nauka i świadomość materialistyczna opanowały istotę ludzką. Będzie się ona stopniowo upowszechniać, aż pod koniec piątej epoki jej rozwój zostanie zakończony.
W szóstej epoce jednak to jaźń duchowa powinna być rozwijana w duszach ludzi, tak jak teraz rozwijana jest dusza świadomościowa.
Natura jaźni duchowej polega na tym, że musi ona zakładać istnienie w duszach ludzkich trzech cech, o których mówiłem: życia społecznego, w którym panuje braterstwo, wolności myśli i pneumatologii ( nauka o Duchu Świętym, Jego osobie, naturze i działaniu).
Te trzy cechy są niezbędne we wspólnocie istot ludzkich, w której jaźń duchowa ma się rozwijać tak, jak rozwija się dusza świadoma w duszach piątej epoki.
Możemy więc wyobrazić sobie, że łącząc się w braterstwie w grupy robocze, coś unosi się niewidzialnie nad naszą pracą, coś, co jest jakby dzieckiem sił jaźni duchowej – jaźni duchowej, która jest pielęgnowana przez istoty z wyższych hierarchii, aby mogła spłynąć w nasze dusze, gdy znów znajdą się na ziemi w szóstej epoce cywilizacji.
W naszych grupach wykonujemy pracę, która płynie w górę do tych sił, które są przygotowywane dla duchowej jaźni.
