6 ćwiczeń podstawowych
źródło filmu: Astrologia Ewolucyjna – Bartek Sawicki
„Poniżej zostaną przedstawione warunki, które muszą leżeć u podłoża duchowego rozwoju. Nikt nie powinien myśleć, że może postąpić w rozwoju stosując jakiekolwiek środki zaczerpnięte z życia zewnętrznego czy we- wnętrznego, jeżeli nie wypełni tych warunków.
Wszystkie ćwiczenia medytacji, koncentracji oraz inne będą bezwartościowe, a w pewnym określonym sensie nawet szkodliwe, jeżeli życie nie zostanie uregulowane w myśl tych warunków. Człowiekowi nie można dodać żadnych sił; można tylko rozwinąć te które już posiada. One jednak nie rozwiną się same, ponieważ trafiają na wewnętrzne i zewnętrzne przeszkody. Zewnętrzne przeszkody zostaną usunięte poprzez stosowanie poniższych zasad życiowych. Wewnętrzne na skutek wypełnienia szczególnych wskazań dotyczących medytacji i koncentracji.”
[R.Steiner Dz. Nr.245]
Droga
Zarówno jedna to jak i sześć dróg do wolności serca
Przez uchwycenie własnych myśli, wnikaj w świat czystą i pogodną uwagą.(1)
Przez ćwiczenie woli, z własnej inicjatywy obdarzaj świat harmonijnym działaniem.(2)
Wznoś się uczuciem ponad radość i cierpienie, a wewnętrzny spokój wypromieniuje z twego serca.(3)
Cierpliwie dostrzegaj piękno i dobro wszystkich zjawisk, a uczucie radosnej błogości połączy cię ze światem.(4)
Otwarcie i bez uprzedzeń postrzegaj świat, abyś mógł inicjować i tworzyć nowe dzieła.(5)
Dobra mieszanka tych pięciu jest więcej niż tylko ich sumą, przez nią osiągaj równowagę duszy i harmonijne współbrzmienie ze światem.(6)
Wytrwała praca rodzi prawdziwie ludzki uśmiech pierwszą oznakę mądrości
„Sześć dróg” Marek Sołek
Przeczytaj więcej w ksiażce ANTROPOZOFIA 6 ćwiczeń na drodze do wolności:
Tak, zgadza się, to są ćwiczenia poboczne, dodatkowe. Pierwsze z nich, ćwiczenie koncentracji myśli, wiele osób myli z inną pracą nad aktywnością myślową z pierwszego etapu rozwijania duchowych zdolności człowieka – imaginacji. Jest to inny rodzaj pracy z myślą. Aby wznieść się na poziom imaginacji, trzeba całkowicie przekształcić, rozwinąć do maksimum posiadane przez nas siły myślowe. Wtedy nie pracujemy już z myślą w odniesieniu do konkretnego przedmiotu. Oczywiście nie rozwijamy myślenia po to, by myśleniem przebić się do świata duchowego. Antropozofowie nie wchodzą do świata duchowego przy pomocy myśli, to jest niemożliwe. Chodzi tutaj mniej o same myśli, ale o to, że praca z myśleniem jest najlepszym sposobem zdrowego rozwijania sił wewnętrznych, budzenia w nas drugiego człowieka, wewnętrznego kolosa myślowego, którego będziemy musieli następnie przezwyciężyć, aby przejść na dalszy etap. Rozwój imaginatywny jest czymś specyficznym dla antropozoficznej drogi rozwoju duchowego, a także gwarancją tego, że będziemy umieć odnieść nasze przyszłe doświadczenia duchowe do rzeczywistości ziemskiej. Właśnie to daje Antropozofii szczególną zdolność przyciągania sił duchowych bardzo blisko człowieka i sprawia, że mądrość duchowa może realnie wpływać na jego życie codzienne. Po imaginacji są inspiracja i intuicja i tam też mamy specyficzne ćwiczenia. To jest właśnie coś innego niż ćwiczenia poboczne, które mają nas wzmacniać, trzymać blisko Ziemi, blisko ziemskiej rzeczywistości i usprawniać naszą ziemską konstytucję. Ćwiczenia poboczne są bardziej ogólnym treningiem, podstawą, higieniczną czynnością wykonywaną obok konkretnych już ćwiczeń medytacyjnych. Każdy, kto medytuje, nie tylko antropozof powinien robić te ćwiczenia poboczne, gdyż gwarantują pełen rozkwit dalszych duchowych umiejętności. Wiele od tych ćwiczeń zależy.
Ja bym je nazwał ćwiczeniami podstawowymi. Bez nich ani rusz.
Polecam opracowanie 6 ćwiczeń podstawowych przez Barbarę Kowalewską ” Antropozoficzna ścieżka rozwoju wewnętrznego – Ćwiczenia podstawowe i medytacja”
Praca duchową z tymi ćwiczeniami doprowadza do prawidłowego krążenia w ciele człowieka jego sił eterycznych. To niezbędna praca by spotkać się z eterycznym Chrystusem w naszych czasach.