Cokolwiek zrobiłeś, ja tego nie osądzam!

EWANGELIA JANA GA 103 w. VII. Tajemnica Golgoty 26 maja 1908, Hamburg

Chrystus jest Duchem ziemi, a ziemia jest Jego Ciałem

W jednym przypadku widzieliśmy, jak Chrystus uduchowił element eteryczny i jak zrezygnował z czegoś z siebie, aby dokonać cudu, o którym właśnie myślimy. Teraz zastanówmy się nad czymś innym. Oprócz tego, co zostało dziś powiedziane, weźmy pod uwagę to, co powiedział sam Chrystus: : “Najgłębszą tajemnicą mego jestestwa jest : “Jam jest”, prawdziwa i wieczna moc owego “Jam jest”, czyli jaźń mająca siłę przenikania innych ciał musi przepoić ludzi. Moc ta tkwi w Duchu Ziemi.” Uświadommy sobie dokładnie i przyjmijmy poważnie, całkiem poważnie, że przez to iż Chrystus chce być pośrednikiem w rzeczywistym posiadaniu jaźni przez każdego człowieka – pragnie On obudzić w każdym człowieku Boga, w każdym człowieku stopniowo obudzić Pana i Króla. Cóż z tego wynika ? 

Wynika nie co innego jak to, że Chrystus daje wyraz idei prawu karmy w najwyższym tego słowa znaczeniu. Gdy raz zrozumiemy w pełni ideę karmy , to zrozumiemy ją w tym właśnie Chrystusowym znaczeniu, chrześcijańskim sensie. Ta idea oznacza ni mniej ni więcej jak tylko to , że żaden człowiek nie ma się narzucać na sędziego w tym , co dotyczy najwewnętrzniejszej głębi drugiego człowieka. Kto nie ujął idei karmy w tym sensie, ten nie ujął jeszcze jej głębi. Jak długo jeden człowiek drugiego osądza, tak długo stawia drugiego człowieka pod przemoc własnego JA. Kto jednak naprawdę wierzy w Chrystusowe “Jam jest” w sensie chrześcijańskim, nie będzie osądzał, ale mówi :  “ Wiem,  że karma  jest wielkim wyrównaniem. Cokolwiek uczyniłeś ja nie osądzam.”  

Przypuśćmy, że stawiamy grzesznika przed człowiekiem naprawdę rozumiejącym słowo Chrystusowe. Jakże odniesie się  on do tego grzesznika ? Przypuśćmy, że wszyscy którzy chcą uchodzić za chrześcijan oskarżają owego grzesznika o ciężką winę. Prawdziwy chrześcijanin powiedziałby tak: “Cokolwiek by on uczynił z tego co o nim mówicie – musi być uszanowane “jam jest” – musi ono być pozostawione karmie, wielkiemu prawu, które jest prawem samego Ducha Chrystusowego, musi być pozostawione samemu Chrystusowi.” Karma wypełnia się w ciągu rozwoju Ziemi, samemu rozwojowi Ziemi możemy pozostawić karę  jaką karma wyznacza człowiekowi . Odpowiadając oskarżycielom można by zwrócić się do nich ze słowami: “ Troszczcie się o siebie samych. Do Ziemi przynależy dać wyraz karze. A zatem zapiszmy to w ziemi, czyli tam gdzie i tak zapisane jest jako karma.”