Troska o bliźniego

Rudolf Steiner – GA 185, w. IV: Historyczne znaczenie naukowego sposobu myślenia – Dornach, 25 października 1918 r. Intermediarius: B.S.

Tylko autentyczna troska każdego człowieka o bliźniego może w przyszłości przynieść ludzkości zbawienie – mam na myśli życie wspólnotowe”. Cechą charakterystyczną epoki duszy świadomej jest izolacja człowieka. To, że jest on wewnętrznie odizolowany od bliźniego, jest konsekwencją indywidualizmu, rozwoju osobowości. Ale ta tendencja separacyjna musi mieć swój biegun wzajemny, a ten biegun przeciwny musi polegać na kultywowaniu aktywnej troski każdego człowieka o bliźniego. To rozbudzenie aktywnej troski o innych musi być coraz bardziej świadomie rozwijane w epoce duszy świadomej.”