Iluzje
Rudolf Steiner – GA 62 – Ergebnisse der Geistesforschung – Berlin, 21 listopada 1912 (s. 127-128). Intermediarius: B.S.
Cechą charakterystyczną ofiar złudzeń i aberracji jest to, że rozwijają one przemożną wiarę w swoje błędne wyobrażenia. Nie ma nic trudniejszego niż próba przekonania ich – nie muszą to być nawet halucynacje, a jedynie zwykłe urojone, paradoksalne idee – że myśli te nie są ważne. Na przykład, kiedy ktoś jest przekonany przez swoją chorobę, że jest prześladowany, nie da się go przekonać zdrowym rozumowaniem, że to nieprawda. Taka osoba może produkować najbardziej intrygujące logiczne konstrukcje myślowe, aby udowodnić, jak prawdziwe jest jej urojone rozumowanie. Człowiek może popaść w obsesję na punkcie swoich urojeń i mocno uwierzyć w ich obiektywną rzeczywistość.
