Impuls Chrystusowy a Rosja i polityka
OD SYMPTOMU DO RZECZYWISTOŚCI W HISTORII WSPÓŁCZESNEJ, Rudolf Steiner, GA 185, Wykład VIII, 2 listopada 1918 r., Dornach. Intermediarius: B.S.
(…) Drugie zróżnicowanie impulsu Chrystusowego było dziełem Rzymu, który odwróciwszy autentyczną i ciągłą metamorfozę impulsu Chrystusowego w kierunku wschodnim, przekształcił duchową suwerenność Chrystusa w doczesną suwerenność Kościoła i zadekretował, że wszystko, co dotyczyło Chrystusa, zostało raz na zawsze objawione na początku naszej ery, że było to objawienie jedyne w swoim rodzaju i nigdy się nie powtórzy.
I to objawienie zostało powierzone Kościołowi, a zadaniem Kościoła jest dawanie świadectwa o tym objawieniu przed światem.
W konsekwencji objawienie chrześcijańskie stało się jednocześnie kwestią władzy doczesnej i zostało przejęte przez władze kościelne.
Należy o tym pamiętać, ponieważ oznaczało to ni mniej, ni więcej, że impuls Chrystusowy został w ten sposób częściowo zniewolony.
Impuls Chrystusowy w całej swej rozciągłości tkwi w Ludzie Chrystusa, który przekazuje go w taki sposób, że impuls Chrystusowy w rzeczywistości nadal wywiera bezpośredni wpływ w obecnym czasie.
Kościół rzymski przerwał tę ciągłość, skoncentrował impuls Chrystusowy na wydarzeniu historycznym z początku naszej ery, a wszystko co późniejsze przypisał tradycji lub zapisom, tak że odtąd wszystkim będzie zarządzał Kościół.
W ten sposób wśród ludów, nad którymi Kościół rzymski rozciągnął swoje wpływy, impuls Chrystusowy został ściągnięty z wyżyn duchowych (na Wschodzie zawsze pozostawał na tym poziomie) i oddany na służbę intryg politycznych, i został wciągnięty w ten splątany związek między polityką a Kościołem, który, jak już opisałem wam z innych punktów widzenia, był charakterystyczny dla średniowiecza.
W Rosji, chociaż car został mianowany „ojcem” rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej, ten kłopotliwy sojusz między polityką a Kościołem w rzeczywistości nie istniał, był tylko widoczny w wydarzeniach zewnętrznych. Tu ukryta jest ważna tajemnica europejskiej ewolucji.
Prawdziwe pomieszanie kwestii władzy i problemów administracji kościelnej miało swój początek w Rzymie.
źródło: https://rsarchive.org/Lectures/GA185/English/RSP1976/19181102p01.html