Medycyna antropozoficzna
Medycyna antropozoficzna jest oparta na osiągnięciach medycyny naukowej. Jest praktykowana wyłącznie przez osoby posiadające formalne wykształcenie medyczne. Oprócz znajomości anatomii, fizjologii i biochemii wykorzystuje się znajomość procesów życiowych, oddziaływań duszy i ducha istoty ludzkiej. Jest to możliwe dzięki antropozoficznym badaniom duchowym Rudolfa Steinera.
Zakres leczenia obejmuje wszystkie dyscypliny medycyny od pierwszej pomocy do chirurgii
i psychiatrii.
Oprócz tradycyjnie stosowanych produktów farmaceutycznych, medycyna antropozoficzna stosuje specjalne leki, które są wytwarzane zgodnie z antropozoficznym rozumieniem istoty człowieka i jego związku z naturą. Leki te mogą zawierać takie substancje jak minerały, rośliny lub składniki pochodzenia zwierzęcego, przygotowywane w różnych stężeniach oraz
w zależności od sposobu aplikacji – zewnętrznie np. przez wcieranie w skórę, doustnie lub poprzez zastrzyki. Niektóre środki lecznicze są podobne do leków ziołowych, inne są preparowane z zastosowaniem zasad homeopatii. Jednakże znacząca część antropozoficznych środków leczniczych jest produkowana przy zastosowaniu specyficznych procedur zgodnych
z antropozoficznym rozumieniem kwestii organizmu ludzkiego. Produkcja leków antropozoficznych jest prowadzona przez specjalnie przygotowanych producentów, którzy robią to zgodnie z wszelkimi standardami jakości wymaganymi przy produkcji tego rodzaju. Wśród najbardziej znanych leków antropozoficznych są preparaty z jemioły stosowane w leczeniu raka (Abnova viscum®, Helixor®, Iscador®, Iscucin®, Visorel®).
Jako dodatek do leczenia środkami medycznymi stosuje się szeroki zakres terapii sztuką włączając w to malarstwo, rzeźbę, rysowanie form, muzykę, śpiew oraz techniki kształtowania mowy (Sprachgestaltung). Specjalnym środkiem terapii jest eurytmia – nowa forma terapii poprzez ruch, stworzona przez Rudolfa Steinera. Oparta na wiedzy duchowej o człowieku oddziałuje holistycznie, zarówno na ciało fizyczne, jak i na duszę i jaźń człowieka. Terapia sztuką służy leczeniu zarówno ciężkich schorzeń fizycznych jak i chorób psychicznych.
W proces leczenia czynnie zaangażowany jest chory poprzez rozwijanie kreatywności, równowagi emocjonalnej i rytmicznej.
Dalsze środki takie jak Bothmer-gymnastics, praca nad biografią, ćwiczenia prowadzące do samo-rozwoju i medytacja dopełniają szerokiego spektrum metod stosowanych w medycynie antropozoficznej.
Terapia społeczna i edukacja lecznicza osób z trudnościami w uczeniu się jest praktykowana
w ponad 350 instytucjach na całym świecie włączając w to ośrodki Camphill.
Ponadto istnieje ścisła współpraca z nauczycielami i lekarzami szkolnymi szkół waldorfskich wspierająca rozwój dzieci uczęszczających do tychże szkół.
Historia medycyny antropozoficznej
Medycyna antropozoficzna została zapoczątkowana we wczesnych latach dwudziestych ubiegłego stulecia przez doktor medycyny Itę Wegman przy ścisłej współpracy z Rudolfem Steinerem. Pierwsze szpitale, w których zastosowano medycynę antropozoficzną powstały
w 1921 r. w Arlesheim w Szwajcarii oraz w Stuttgarcie w Niemczech. Kliniki te były połączone z laboratoriami farmaceutycznymi, z których to rozwinęli się później główni producenci lekarstw antropozoficznych WALA i WELEDA. Podstawy medycyny antropozoficznej zostały przedstawione w książce Rudolfa Steinera i Ity Wegman „Podstawy sztuki leczenia poszerzonej wiedzą duchową” (tytuł oryginału: Grundlegendes für eine Erweiterung der Heilkunst nach geistes-wissenschaftlichen Erkenntnissen”).
J.B. 1999
zdjęcie: Klinika Ity Wegman w Arlsesheim – źródło: Wikipedia