Pedagogika Rudolfa Steinera
Barbara Kowalewska, źródło: szkolawaldorfska.pl
Pedagogikę waldorfską zalicza się zwykle do nurtu tzw. „pedagogiki reformy”, to znaczy do pedagogicznych dążeń reformatorskich z początków dwudziestego wieku i wymienia wraz z innymi kierunkami tzw. ‘Nowego Wychowania’, z myślą pedagogiczną Marii Montessori, Celestyna Freineta czy Petera Petersona. Jest rzeczą interesującą, że szkoły waldorfskie być może najwyraźniej ze wszystkich wymienionych wyżej typów szkół, zachowały centralne motywy towarzyszące okresowi powstawania, a więc: ideały wychowania wychodzącego od podmiotowości dziecka, wychowania przez sztukę dzięki ćwiczeniom w pracy artystycznej, w praktycznych umiejętnościach manualnych, wspólne kultywowanie kreatywności oraz indywidualnej inicjatywy, jak również troski o dobrą jakość i bogactwo wrażeń zmysłowych powstających u dziecka dzięki zabawkom z naturalnych materiałów, jak również dzięki pięknemu wystrojowi wnętrz oraz intensywnemu przeżywaniu przyrody.
Zwraca również uwagę fakt niezwykle bujnego rozkwitu i liczebnego wzrostu ośrodków pedagogiki waldorfskiej na całym świecie. Pierwsza szkoła waldorfska, działająca w oparciu o myśl pedagogiczną Rudolfa Steinera, powstała w roku 1919 w Stuttgarcie, czyli już blisko sto lat temu. Obecnie jest na świecie ponad tysiąc szkół tego typu i około tysiąc siedemset przedszkoli. Szkół i przedszkoli stosujących wybrane elementy takiej pedagogiki statystyki nie obejmują. Jest ich prawdopodobnie znacznie więcej niż w grupie wymienionej wyżej. Placówki pedagogiki waldorfskiej istnieją na wszystkich kontynentach, funkcjonują w najrozmaitszych kulturach i środowiskach społecznych: od elitarnych prywatnych szkół w USA, Anglii czy Francji, do szkół dla dzieci z rodzin najbiedniejszych ze slumsów miast Republiki Afryki Południowej, Indii, Nepalu czy krajów Ameryki Południowej. Tych z Państwa, którzy chcieliby się zapoznać z codzienną pracą współczesnych pedagogów waldorfskich z dziećmi należącymi do odmiennych kultur, do innych ras, dziećmi żyjących w najbiedniejszych zakątkach globu ziemskiego, w krajach dotkniętych wojną lub innymi kataklizmami, zapraszamy na stronę internetową: www.freunde-waldorf.de (homepage der Freunde der Erziehungskunst Rudolf Steiners).
Gdzie szukać przyczyn niezwykłej witalności i atrakcyjności tej już blisko stuletniej pedagogiki?
Otóż prawdopodobnie jedną z najistotniejszych tajemnic sukcesu modelu waldorfskiego jest jego otwartość. Wbrew rozpowszechnionym opiniom, pedagogika waldorfska nie jest zamkniętym systemem twierdzeń teoretycznych. Po stu latach istnienia i funkcjonowania w najrozmaitszych kulturach i grupach społecznych widać może jeszcze wyraźniej niż dwadzieścia-trzydzieści lat temu, że nowatorskie, a przy tym rzeczywiście ‘dobrze zakorzenione’ w miejscowych warunkach inicjatywy szkolne i przedszkolne, rozwijają się jedynie wtedy, gdy kierują nimi ludzie samodzielni, myślący kreatywnie, a zarazem praktycznie; nauczyciele i rodzice, którzy rozpoczynają nie od teorii, lecz od zrozumienia potrzeb i oczekiwań konkretnej grupy ludzi w danym miejscu i czasie. To znaczy wtedy właśnie, gdy traktuje się pedagogikę waldorfską jako ‘układ otwarty’, jako niezwykle bogate, wszechstronne instrumentarium wiedzy o człowieku, o prawach rozwoju dziecka.
Gdy sięgniemy do bieżących publikacji książkowych i czasopism poświęconych powszechnie praktykowanym metodom pedagogiki przedszkolnej oraz wczesnoszkolnej, zauważymy, że…
Przeczytaj więcej na stronie szkolawaldorfska.pl:
