Człowiek woli najczęściej mówić o tym, czego najmniej posiada

Rudolf Steiner – GA 145 – Wpływ rozwoju duchowego na jaźń i inne powłoki człowieka – Wykład VII – Haga, 26 marca 1913 r.

Obserwatorowi dusz wydaje się to całkiem uzasadnione, a zarazem podejrzane, gdy z powszechnej miłości ludzkiej czyni się szeroko dyskutowany aksjomat – zauważ, że nie mówię, iż staje się on zasadą, ale że zawsze się o nim mówi; w pewnych bowiem warunkach życia duszy człowiek woli najczęściej mówić o tym, co najmniej posiada, o tym, co dostrzega, że najbardziej mu brakuje, i często możemy zaobserwować, że podstawowe prawdy są najbardziej podkreślane przez tych, którzy najbardziej ich potrzebują.