13 grudnia – noc świętej Łucji

Festiwale Waldorfskie i Święta Łucja. Siła wspomnień z dzieciństwa. 13 grudnia 2021 r. waldorfpublications.org

Ostatnio rozmawialiśmy z absolwentką szkoły waldorfskiej, która niedawno ukończyła studia, o doświadczeniu, które przeżyła w drugiej klasie. Mówiła o tym, jak pewne doswiadczenia z dziecińśtwa pomogły jej przetrwać terudne chwile w szkole średniej. Obraz tego doświadczenia dał jej więcej pewności siebie na studiach i jeszcze bardziej podkreślił znaczenie rozwijania jasnego myślenia. W jej umyśle pojawił się obraz światła, które rzuca na świat dobre, czyste myślenie. Zachowała ten obraz i wyraziła życzenie, aby wszystkie dzieci mogły go mieć.

Obrazek przedstawiał świętą Łucję i jak to, ta absolwentka została wybrana do roli świętej Łucji w swojej drugiej klasie, 13 grudnia, czyli w Dzień świętej Łucji. Miała zaszczyt prowadzić klasę, podążając ze śpiewem przez całą szkołę i zostawiać smakołyki, przygotowane przez rodziców, dla każdej klasy, którą odwiedzili. Świeczki na jej koronie były światłem, za którym podążała klasa. Prowadząc swoją klasę, ta młoda kobieta coraz głębiej rozumiała moc światła i to, jak jest ono związane z aktami hojności i życzliwości – ciepła dwojakiego rodzaju.

Historia świętej Łucji opowiada o młodej kobiecie, która wychodzi za mąż za bogatego szlachcica i zostaje wrzucona w tryby zarządzania gospodarstwem domowym, co było obce jej dotychczasowym doświadczeniom. Niejednokrotnie błądzi po stronie szczodrości w stosunku do pracowników domu, miejscowych zubożałych ludzi, a w końcu w kwestii udzielania pomocy sąsiedniemu królestwu, którego przywódca nie ma środków na pomoc swoim ludziom w obliczu suszy i głodu. Pod nieobecność męża, Łucja oferuje zapasy męża, aby pomóc głodującym ludziom w innym królestwie. Po powrocie męża odkrywa on, że dobroć jego młodej żony zmieniła wrogie królestwo w głęboko wdzięcznego przyjaciela. Jest pod wrażeniem i uczy się lekcji dobroczynności i pokory od swojej żony o otwartym sercu.

Archetypy takie jak ten, poza religijnymi konotacjami i poza geograficznymi ograniczeniami, mogą być pomocne w dostarczaniu dzieciom mocnych ilustracji siły miłości i siły dobroci – cech bardzo potrzebnych w naszych czasami trudnych czasach. Poszukiwanie tych potężnych obrazów to praca nauczycieli waldorfskich; dać dzieciom powierzonym ich opiece substancję, której potrzebują, aby zbudować te obrazy archetypowych i transformacyjnych aktów hojności i życzliwości.

Nasz waldorfski absolwent jest dobrym przykładem tego, jak te obrazy rozwijają się w czasie.

źródło: https://www.waldorfpublications.org/blogs/book-news/waldorf-festivals-and-santa-lucia-st-lucys-day