Carl Unger

źródło: AnthroWiki.at

Życie
Unger urodził się w 1878 r. jako trzecie dziecko żydowskiego bankiera Juliusa Saula Ungera. Jego matka Henriette Elise, z domu Mannheimer, również była pochodzenia żydowskiego i zadbała o wykształcenie muzyczne dzieci. Chłopiec dorastał w atmosferze ideologicznej, ukształtowanej przez ówczesną agnostyczną myśl naukową. Po ukończeniu szkoły podstawowej w Cannstatt Unger uczęszczał do gimnazjum humanistycznego, gdzie w 1896 r. zdał maturę.

Jego miłość do muzyki, rozbudzona w młodym wieku przez matkę, zaprowadziła młodego ucznia Carla Ungera w 1892 roku do domu kompozytora Adolfa Arensona, który niedawno przeprowadził się do Cannstatt z Ameryki Południowej przez Hamburg. Mimo wielkiej, 23-letniej różnicy wieku, szybko nawiązał z Arensonem głęboką przyjaźń. Przez niego został zapoznany z doktryną reinkarnacji, którą jednak mógł zaakceptować dopiero stopniowo, po gruntownym przemyśleniu.

Jesienią 1898 r. Unger rozpoczął studia w zakresie budowy maszyn na Królewskiej Politechnice w Stuttgarcie, gdzie 27 lipca 1904 r. uzyskał tytuł doktora. Poprzez malarza Hansa Weißhaara, późniejszego szwagra, Unger i Arenson poznali teozofię, a w 1903 roku Unger wstąpił do Towarzystwa Teozoficznego. W lutym 1904 r. spotkał w Berlinie Rudolfa Steinera i był pod wielkim wrażeniem jego wiedzy i duchowych zdolności. Z wielkim zapałem i filozoficzną dokładnością studiował niedawno wydane dzieło Steinera „Teozofia” i już pod koniec 1904 roku został członkiem Szkoły Ezoterycznej prowadzonej przez Rudolfa Steinera.

1 października 1906 r., przy wsparciu finansowym ojca, Unger założył fabrykę szlifierek precyzyjnych, którą prowadził z dużym powodzeniem i która zapewniła mu jednocześnie niezależność finansową, pozwalającą na swobodne poświęcenie się studiom antropozoficznym.

W 1907 r. ożenił się z Auguste Arenson, córką przyjaciela ojca, z którą miał czworo dzieci. W 1908 roku został członkiem komitetu wykonawczego Sekcji Niemieckiej Towarzystwa Teozoficznego i w sposób istotny wspierał Steinera w tlącym się już konflikcie z Towarzystwem Teozoficznym. Kiedy w latach 1912/13 nastąpiło ostateczne zerwanie z Towarzystwem Teozoficznym i powstało niezależne Towarzystwo Antropozoficzne, Unger został wybrany do jego centralnego komitetu wykonawczego wraz z Marie von Sivers i Michaelem Bauerem. Pozostał członkiem zarządu do czasu na krótko przed śmiercią.

Rudolf Steiner doceniał wnikliwą i samodzielną pracę poznawczą Ungera, którą poświadczył w pismach filozoficzno-antropozoficznych i setkach wykładów w ramach Towarzystwa Teozoficznego, a później Antropozoficznego.

Carl Unger stał się jednym z najważniejszych pionierów ruchu antropozoficznego i wniósł cenny wkład w dokładne naukowe podstawy antropozofii. Ponadto, był on znacząco zaangażowany w założenie i dalszy rozwój Towarzystwa Antropozoficznego.

Po śmierci Rudolfa Steinera 30 marca 1925 r. i sporach, które po niej nastąpiły, opowiedział się po stronie Marii Steiner, podzielał jej zdanie, że Towarzystwo Antropozoficzne i Szkoła Duchowej Nauki nie mogą być dłużej kontynuowane w takiej samej formie jak za życia Steinera i zażądał m.in. opublikowania stenogramów wykładów klasowych Rudolfa Steinera. W proteście przeciwko tym członkom Zarządu, którzy uznali testament Steinera za nieważny, 2 stycznia 1929 r. zrezygnował z członkostwa w Zarządzie Głównym i Towarzystwie Krajowym.

Zaledwie dwa dni później, 4 stycznia 1929 r., Unger miał wygłosić w Norymberdze wykład na temat: Czym jest antropozofia? Na krótko przed rozpoczęciem wykładu został jednak zabity trzema strzałami przez chorego psychicznie Wilhelma Kriegera.