Franciszek Walczowski

źródło: Diana Oboleńska, Kultura polska wobec zachodniej tradycji ezoterycznej w latach 1890-1939

Franciszek Walczowski, (ur. 1902 – zm. 1983), antropozof, profesor akademicki, artysta malarz, scenograf. Żona Zofia Walczowska (ur. 1920 – zm. 2003), antropozofka, artystka. Prawdopodobnie nie byli członkami żadnej organizacji antropozoficznej. Brak informacji w spisach członków w archiwum w Dornach. Franciszek Walczowski wraz z Robertem Walterem (zm. w 1981 r.) rozwijali polską antropozofię powojenną. W latach 20. Walczowski wstąpił do Świętego Koła Czcicieli Światowida założonego przez Władysława Kołodzieja. W czasie okupacji niemieckiej współpracował z zespołem teatralnym Juliusza Osterwy. Po wojnie był scenografem w Teatrze Rapsodycznym Mieczysława Kotlarczyka w Krakowie. Wykładał w wyższych uczelniach artystycznych w Łodzi i Krakowie, od 1950 r. był Kierownikiem II Katedry Tkaniny Artystycznej w ASP w Krakowie. W 1961 r. powstał film o twórczości Franciszka Walczowskiego Legendy mówią prawdę… (scen. i reż. Zbigniew Bochenek, Wytwórnia Filmów Oświatowych Łódź). W 2000 r. w wydawnictwie V.I.D.I. ukazała się książka Franciszka Walczowskiego O Duszy Narodu Polskiego. Wybór pism historyczno–ezoterycznych 1951–1980 z przedmową Jerzego Prokopiuka.

Diana Oboleńska

Literatura: Białczyński Cz., Strażnik Wiary Przyrodzonej Słowian – Franciszek Walczowski, http://bialczynski.pl/slowianie-w-dziejach-mitologia-slowian-i-wiara-prz… [dostęp 26.07.2014]; Okrasa R., 2001, O świętym (Lechickim) Kole Czcicieli Światowida, [w:] R. Okrasa, W kręgu Odyna i Trygława, Biała Podlaska; Walczowski F., 2000, O Duszy Narodu Polskiego. Wybór pism historyczno-ezoterycznych 1951–1980, Nowy Sącz.