Ehrenfried Pfeiffer
Ehrenfried Pfeiffer (19 lutego 1899 – 30 listopada 1961) był niemieckim naukowcem, gleboznawcą, czołowym orędownikiem rolnictwa biodynamicznego, antropozofem i uczniem Rudolfa Steinera.
Życie
Ehrenfried Pfeiffer rozpoczął współpracę z Rudolfem Steinerem w 1920 roku, aby opracować i zainstalować specjalne rozproszone oświetlenie sceniczne dla występów eurytmicznych na scenie pierwszego Goetheanum.Po śmierci Steinera w 1925 roku, Pfeiffer pracował w prywatnym laboratorium badawczym w Goetheanum. Następnie został kierownikiem i dyrektorem eksperymentalnego biodynamicznego gospodarstwa Loverendale o powierzchni 3,2 km2 w Domburgu (Holandia) o powierzchni 800 akrów. Gospodarstwo to zostało założone w celu prowadzenia niektórych badań rolniczych w laboratorium Goetheanum. Praca nad testowaniem i rozwijaniem Kursu Rolniczego Rudolfa Steinera z 1924 roku była międzynarodowym przedsięwzięciem koordynowanym przez Pfeiffera w Sekcji Nauk Przyrodniczych Goetheanum. Najbardziej wpływowa książka Pfeiffera „Bio-Dynamic Farming and Gardening” została opublikowana w 1938 roku jednocześnie w co najmniej pięciu językach: angielskim, niemieckim, holenderskim, francuskim i włoskim. W następnym roku, na kilka miesięcy przed wybuchem II wojny światowej, Pfeiffer zorganizował pierwszą brytyjską konferencję biodynamiczną – Letnią Szkołę i Konferencję Betteshanger – w posiadłości Lorda Northbourne’a w Kent. Konferencja Pfeiffera w Betteshanger jest uważana za „brakujące ogniwo” pomiędzy rolnictwem biodynamicznym a rolnictwem ekologicznym, ponieważ w następnym roku (1940) jej gospodarz, Lord Northbourne, opublikował swój manifest rolnictwa ekologicznego „Look to the Land”, w którym ukuł termin „rolnictwo ekologiczne”.
Pfeiffer po raz pierwszy odwiedził Stany Zjednoczone w 1933 roku, aby wygłosić wykład na temat rolnictwa biodynamicznego dla grupy antropozofów w Threefold Farm w Spring Valley w Nowym Jorku. Jego konsultacje były kluczowe dla rozwoju rolnictwa biodynamicznego w USA.
Pfeiffer opracował metodę analityczną wykorzystującą krystalizację chlorku miedzi i zastosował tę technikę jako test krwi do wykrywania raka. W rezultacie Pfeiffer został zaproszony do USA w 1937 roku do pracy w Hahnemann Medical College w Filadelfii. Podczas pobytu w USA, W 1940 r. wyemigrował do USA ze Szwajcarii wraz z żoną Adelheid, uciekając przed wojskami niemieckimi, które wkroczyły do Francji. Przywieźli ze sobą syna Christopha i córkę Wiltraud.
Wraz z nadejściem II wojny światowej w Europie, Pfeiffer zabrał swoją rodzinę do Kimberton w Pensylwanii (niedaleko Filadelfii), gdzie Alaric Myrin zaoferował mu możliwość stworzenia modelowego gospodarstwa biodynamicznego i programu szkoleniowego. Począwszy od końca lat 30-tych XX wieku uczył on rolnictwa i ogrodnictwa biodynamicznego w Szkole Rolniczej w Kimberton. Jeden z jego uczniów, Paul Keene, który pracował i studiował tam z Pfeifferem przez dwa lata, a wkrótce potem był współzałożycielem Walnut Acres, wspomina: „… pomógł nam zebrać całe życie razem w określony spójny wzór”.
Podczas pobytu w Kimberton, Pfeiffer przewodził inicjatywie założenia Stowarzyszenia Rolnictwa i Ogrodnictwa Biodynamicznego oraz założeniadotyczącego go czasopisma. W czasie pobytu w Kimberton Pfeiffer poznał również J.I. Rodale’a, założyciela czasopisma „Organic Gardening and Farming” oraz ruchu ekologicznego w USA. Dzięki tej znajomości biodynamika zajęła mało znane miejsce w historii amerykańskiego ruchu ekologicznego. Trudności interpersonalne – motyw życia Pfeiffera – zakończyły rozdział Kimberton Farms.
Pragnąc kontynuować swoją pracę w zakresie kształcenia rolników biodynamicznych, Pfeiffer kupił farmę w Chester, w stanie Nowy Jork, gdzie powstała mała kolonia zajmująca się rolnictwem, edukacją i administracją Stowarzyszenia Biodynamicznego.
Jego teoria krystalizacji wrażliwej na chlorek miedzi przyniosła mu honorowy tytuł doktora medycyny z Hahnemann Medical College and Hospital w Filadelfii w 1939 r. Studiował chemię i został profesorem żywienia w 1956 r. Pfeiffer pisał o niebezpieczeństwach związanych z pestycydami i DDT, a Rachel Carson konsultowała się z nim podczas pisania Silent Spring.
W 1961 roku, w swoim domu w Spring Valley, N.Y., przebył serię ataków serca, utrzymujących się przez kilka dni, ale ostatecznie nie otrzymał odpowiedniej opieki medycznej i zmarł. Jego żona przejęła następnie prowadzenie ich farmy w Chester, w stanie Nowy Jork.
Praca
Pfeiffer był pionierem rolnictwa biodynamicznego w Europie, Wielkiej Brytanii i Ameryce. Najbardziej znany jest ze swojej innowacyjnej pracy w dziedzinie kompostowania. Prowadził szeroko zakrojone badania nad przygotowaniem i stosowaniem kompostu biodynamicznego i był wynalazcą BD Compost Starter, inokulantu do kompostu. Przez wiele lat Pfeiffer służył jako konsultant do spraw kompostu w miejskich kompostowniach, przede wszystkim w Oakland w Kalifornii, jak również w krajach karaibskich, Europie i na Dalekim Wschodzie. Nie udało się przezwyciężyć trudności technicznych związanych z powstającym kompostem, który nie rozprzestrzeniał się łatwo za pomocą powszechnie stosowanego rozsiewacza nawozów i projekt ten ostatecznie upadł.
Pfeiffer wynalazł dwie antropozoficzne metody formowania obrazu, metodę chromatografii z użyciem okrągłego filtra (chromatografia kołowa lub test chroma) oraz metodę krystalizacji chlorku miedzi, opracowaną wspólnie z Eriką Sabarth. W tej ostatniej metodzie roztwór chlorku miedzi i roztwór badany pozostawia się do odparowania. Wzór kryształów chlorku miedzi może być „odczytany” na podstawie wzorów znanych próbek. Podobnie, wzory chromatografów kołowych mogą być „odczytywane” w oparciu o znane próbki. Obie metody wymagają wiele praktyki, aby „odczytać” i zinterpretować obrazy.
Tytuł honorowy
Praca Pfeiffera w Hahnemann przyniosła mu honorowy tytuł doktora medycyny (M.D.) nadany przez Hahnemann Medical College and Hospital of Philadelphia 8 czerwca 1939 r. podczas 91. ceremonii Commencement.
