Rudolf Frieling

źródło: AnthroWiki

Rudolf Frieling wychował się na protestanckiej plebanii w Lipsku. Już w 1916 roku ojciec dał mu do przeczytania esej Friedricha Rittelmeyera, a rok później znalazł na biurku książkę Rudolfa Steinera Jak uzyskać poznanie wyższych światów? (Wie erlangt man Erkenntnisse der höheren Welten?).

Po ukończeniu szkoły średniej w 1920 r. studiował teologię i filozofię w Rostoku, Marburgu i Lipsku. W tym samym roku udało mu się opublikować swój pierwszy esej w czasopiśmie Christentum und Gegenwart, redagowanym przez Rittelmeyera. W 1921 r. wziął udział w pierwszym kursie teologicznym Steinera w Stuttgarcie, a w 1922 r. w założeniu Wspólnoty Chrześcijan. 17 września 1922 r. przyjął święcenia kapłańskie i od razu przyczynił się do powstania różnych zgromadzeń Wspólnoty Chrześcijan. W 1924 r. doktoryzował się w Lipsku pracą z zakresu historii kościoła (Die kirchlichen Zustände der Ephorie Chemnitz von 1540-1671 nach den Visitationsakten).

W 1929 r. został powołany do „Komitetu Sterującego” – organu prowadzącego Wspólnoty Chrześcijan. Pracował jako ksiądz, zwłaszcza w Wiedniu, oraz jako wykładowca w seminarium duchownym w Stuttgarcie. Od 1949 do 1955 roku budował pracę zborową w USA. W 1960 r. został następcą Emila Bocka jako „arcysuperintendent” Wspólnoty Chrześcijan; podobnie jak jego dwaj poprzednicy, sprawował ten urząd aż do śmierci. Oprócz publikacji książkowych w ciągu około 60 lat napisał wiele esejów, z których większość ukazała się w czasopiśmie Die Christengemeinschaft – a niektóre z nich w „Gesammelte Schriften” (Pisma zebrane).