Emil Bock

źródło: AnthroWiki

Emil Bock (* 19 maja 1895 w Wuppertalu; † 6 grudnia 1959 w Stuttgarcie) był niemieckim księdzem, antropozofem i pisarzem.

Życie
W 1914 r. Bock ukończył szkołę z maturą i w tym samym roku rozpoczął studia teologii protestanckiej na uniwersytecie w Bonn. Zgłosił się na ochotnika do wojska i już 31 października 1914 r. został ranny na froncie we Flandrii. Przerwane przez I wojnę światową studia zakończył 2 sierpnia 1921 r. na Uniwersytecie Berlińskim, uzyskując tytuł doktora.

Już w czerwcu tego samego roku Bock spotkał Rudolfa Steinera z kilkoma podobnie myślącymi ludźmi w Stuttgarcie. Po drugim spotkaniu we wrześniu 1921 r. w Goetheanum w Dornach koło Bazylei, Bock rozpoczął zakładanie Wspólnoty Chrześcijan wraz z Friedrichem Rittelmeyerem i innymi.

Z ponad stu osób na początku września 1922 r. pozostało „4 x 12” (według Bocka), którzy spotkali się z Bockiem i Rittelmeyerem w Breitbrunn nad jeziorem Ammersee, aby założyć Wspólnotę Chrześcijan. 16 września 1922 roku, w obecności Steinera w Goetheanum, Rittelmeyer dokonał pierwszego obrzędu Uświęcenia Człowieka. Ten moment jest uważany za oficjalną datę założenia Wspólnoty Chrześcijan.

13 listopada Bock poślubił w Stuttgarcie Grete Seume. Miał z nią czworo dzieci.

Rittelmeyer został pierwszym przełożonym wspólnoty zakonnej, a Bockowi powierzono prowadzenie seminarium Wspólnoty Chrześcijan w Stuttgarcie. Kiedy 23 marca 1938 r. Rittelmeyer zmarł, Bock został mianowany jego następcą. Urząd ten sprawował do końca życia.

12 sierpnia 1939 r. po urodzeniu czwartego dziecka zmarła jego żona Grete.

W ramach przymusowego rozwiązania i Gleichschaltungu, 11 czerwca 1941 r. Społeczność Chrześcijan została zdelegalizowana przez reżim narodowosocjalistyczny, a jej arcysuperintendent Bock został uwięziony w obozie koncentracyjnym Welzheim. 5 lutego 1942 r. został zwolniony pod pewnymi warunkami, ale pozostał na obserwacji do 1945 r. Natychmiast po zakończeniu wojny Bock rozpoczął poszukiwania członków i ponownie założył Społeczność Chrześcijan.

Jako arcyprzełożony i pisarz teologiczny Bock był aktywny do końca życia. Zmarł w wieku 64 lat 6 grudnia 1959 r. w Stuttgarcie, a jego następcą został dr Rudolf Frieling.

Znaczenie duchowe
Jako egzegeta i pisarz, Bock początkowo podążał za antropozoficznymi ideami Rudolfa Steinera, ale wkrótce rozwinął swój własny kierunek filozoficzny. W swoich pracach kładł nacisk na historię Kościoła, ale odnosił się zarówno do Starego, jak i Nowego Testamentu, nie ograniczał się do tego, co można udowodnić pozytywistycznie, ale miał na uwadze przede wszystkim rozwój ludzkiej świadomości. Jak mało który autor chrześcijański, zdołał wywrzeć wpływ dzięki swojej charyzmie.

Wydawnictwo Urachhaus w Stuttgarcie, założone jako wydawnictwo Wspólnoty Chrześcijan, do dziś publikuje twórczość literacką Bocka. Bock jednak wielokrotnie zaznaczał – m.in. w swoim dziele egzegetycznym „Ewangelia” – że w żadnym wypadku nie zamierzał kierować swoich myśli wyłącznie do antropozoficznie zorientowanego odbiorcy. W sumie jako autor wyróżnia się on jeszcze daleko w XX wieku, ponieważ wiele rzeczy sformułował bardzo prosto i przez to w sposób łatwiej dostępny niż Rudolf Steiner i Friedrich Rittelmeyer. Niemniej jednak w jego pismach przewija się autentyczny patos. W ten sposób wypełnił lukę, jaka powstała w niemieckim życiu duchowym po śmierci Hugo von Hofmannsthala.

O tłumaczeniu Nowego Testamentu
Bock dokonał przekładu Nowego Testamentu, który w wyniku jego wysiłków, aby lepiej i głębiej uchwycić rzeczywiste znaczenie słów i odpowiednio je sformułować w języku niemieckim, częściowo znacznie odbiega w brzmieniu od Biblii Lutra czy Biblii Elberfeldera.

Prace
Apokalipsa. Refleksje nad Objawieniem Jana, Urachhaus, Stuttgart 1997, ISBN 3-87838-362-2.
Przyczynki do duchowej historii ludzkości, Urachhaus, Stuttgart
Prehistoria, 2005, ISBN 3-87838-224-3Mojżesz i jego wiek, 1996, ISBN 3-87838-225-1
Królowie i Prorocy, 1997, ISBN 3-87838-226-X
Cezarowie i Apostołowie, 1999, ISBN 3-87838-227-8
Dzieciństwo i młodość Jezusa, 1994, ISBN 3-87838-228-6
Trzy lata, 1992, ISBN 3-87838-229-4
Paweł, 1997, ISBN 3-87838-230-8
Ewangelia. Refleksje nad Nowym Testamentem, Urachhaus, Stuttgart 1995, ISBN 3-87838-406-8
Nowy Testament. Tłumaczenie w wersji oryginalnej, Urachhaus, Stuttgart 1998, ISBN 3-8251-7221-X
Wiek Michaelowy. Ludzkość wobec sumienia czasu, Urachhaus, Stuttgart 1995, ISBN 3-87838-265-0
Rudolf Steiner. Studia o jego życiu i twórczości, Verlag Freies Geistesleben, Stuttgart 1990, ISBN 3-7725-0475-2
Powtórne życie na Ziemi. Idea ponownego wcielenia w niemieckiej historii duchowej, Urachhaus, Stuttgart 1996, ISBN 3-87838-027-5
Krąg dorocznych świąt. Adwent – Boże Narodzenie – Epifania – Męka Pańska – Wielkanoc – Wniebowstąpienie – Zesłanie Ducha Świętego – Św. Jan – Święto Michaelowe, Fischer TB, Frankfurt a.M. 1982, ISBN 3-596-25520-1

Literatura
Lothar Gassmann: Antropozoficzne rozumienie Biblii. Studium krytyczne ze szczególnym uwzględnieniem publikacji egzegetycznych Rudolfa Steinera, Friedricha Rittelhausa, Emila Bocka i Rudolfa Frielinga, Brockhaus, Wuppertal 1993, ISBN 3-417-29383-9
Gundhild Kacer-Bock: Emil Bock. Życie i twórczość, Urachhaus, Stuttgart 1993, ISBN 3-87838-970-1

Biografia
Literatura autorstwa Emila Bocka w katalogu Niemieckiej Biblioteki Narodowej
Friedrich Wilhelm Bautz: Bock, Emil (1895-1959) W: Biographisch-Bibliographisches Kirchenlexikon (BBKL). Vol. 1, Bautz, Hamm 1975. wyd. 2, niezmienione Hamm 1990, ISBN 3-88309-013-1, sp. 638-640 (retrieved 4/12/2017).
Wspólnota chrześcijan